انتشار مقاله محقق ایرانی در مجله انجمن هسته ای آمریکا

به گزارش مجله سلو بلاگ، به گزارش خبرنگاران به نقل از دانشگاه صنعتی امیرکبیر، مهدی سهرابی عضو هیات علمی دانشگاه امیرکبیر نظریه نوینی در زمینه حفاظت در برابر اشعه را ارائه کرد که این مقاله در نشریه ماه ژوئن 2018 مجله Nuclear News انجمن هسته ای آمریکا به نام این دانشگاه منتشر شد.

انتشار مقاله محقق ایرانی در مجله انجمن هسته ای آمریکا

مهدی سهرابی عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر و عضو فرهنگستان علوم ایران از نظریه نظام حفاظت در برابر اشعه دنیای ابداعی اخیر خود اطلاع داد و گفت: این نظریه با یک فلسفه، مفهوم و روش جدید استاندارد ارائه شده و پیشنهادی برای جایگزینی نظام کنونی حفاظت در برابر اشعه است که در کشورهای دنیا اعم از پیشرفته و در حال توسعه برای حفاظت پرتوکاران، بیماران، مردم و محیط زیست در برابر اشعه مطرح است.

وی با بیان اینکه پرتوگیری شغلی یک پرتوگیری ناپیوسته است و در بسیاری از موارد دوز دریافتی آن از دوز پرتوگیری های طبیعی محیط زیست کمتر است، ادامه داد: این نظریه مقدار پرتوگیری یک پرتوکار شامل دوز دریافتی یک فرد از مردم جامعه و دوز پرتوگیری شغلی با بکارگیری ضرائب اصلاحی ناپیوستگی آن با هم جمع شده و در قالب یک حد استاندارد مورد محاسبه قرار می گیرد.

این محقق گفت: کمیسیون بین المللی حفاظت در برابر اشعه در حال حاضر دوز پرتوگیری های طبیعی یک پرتوکار را به عنوان یک فرد از جامعه و حتی در آنالیز های اپیدمیولوژیکی در نظر نگرفته و حد دوزحفاظت یک پرتوکاردر برابر اشعه را تنها از پرتوگیری های شغلی مشخص می نماید که در بسیاری از موارد مقدار آن رقم بسیار ناچیزی نسبت به دز پرتوگیری های طبیعی یک فرد از محیط زیست است.

وی با اشاره به فلسفه این نظریه نوین اظهار داشت: این نظریه را در چند سال گذشته ارائه، اثبات و در مقاله هایی منتشر شده است.

عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر گفت: در واقع نظام کنونی حفاظت در برابر اشعه در دست اجرای استاندارد نیست و مثلا پرتوکارانی که در نقاط مختلف دنیا به کار با اشعه اشتغال دارند دارای حد ریسک استاندارد کار با اشعه یکسان نیستند.

سهرابی افزود: در این نظریه پرتوگیری های طبیعی را نمی توان نادیده گرفت و تنها دوز پرتوگیری های شغلی در محیط کار منظور می گردد بلکه باید جمع دوز پرتوگیری های یک فرد پرتوکار را چه از محیط کار و چه از محیط زیست در نظر گرفت.

وی با تاکید بر اینکه این نظریه تحول بزرگی در نظریه کمیسیون بین المللی حفاظت در برابر اشعه و سازمان های دیگر که در سطح دنیا در این زمینه استاندارد ساز هستند ایجاد می نماید، اضافه نمود: این نظریه قرار است با داده های جدیدتر در نهمین کنفرانس بین المللی پرتوهای طبیعی سطح بالای محیط زیست که در ماه سپتامبر 2018 در دانشگاه هیروزاکی ژاپن برگزار می گردد در قالب سخنرانی کلیدی افتتاحیه کنفرانس ارائه گردد.

سهرابی گفت: در ماه سپتامبر 2017 مقاله ای تحت عنوان حدود دوز حفاظت در برابر اشعه کنونی: احتیاج مبرم به تغییر توسط دو دانشمند آمریکایی و کانادایی از دپارتمان انرژی آمریکا و دپارتمان انرژی اتمی کانادا در مجله Nuclear News انجمن هسته ای آمریکا به چاپ رسید که در آن با استفاده از داده های اشتباه از دوز پرتوگیری طبیعی 35 هزار نفر مردم رامسر خواستار تغییر حد دوز پرتوکاران با تغییر فلسفه حفاظت دربرابراشعه کنونی از مدل خطی ریسک سرطان بر حسب دوز به مدل هورمسیز شدند.

وی با بیان اینکه در مدل هورمسیز ادعا می گردد مقدار کم دوز اشعه برای بدن مفید است، اضافه نمود: در روی جلد این مجله عکسی از یک حمام آب معدنی رامسر چاپ شده بود.

عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر ادامه داد: با مطالعه این مقاله، نامه مفصلی با ارائه داده های صحیح از دوز پرتوگیری طبیعی 35 هزار نفر از مردم رامسر و ساکنین مناطق با پرتوزایی طبیعی بالای آن به سردبیر آن مجله ارسال کردم و در آن خواستار اصلاح اطلاعات فوق شدم و مدل نظام حفاظت در برابر اشعه دنیای (مدل URPS) نظریه خود را به عنوان پلی بین مدل خطی و مدل هورمسیز با استناد به داده های علمی معتبر پیشنهاد کردم.

سهرابی اضا فه کرد: هیات تحریریه این مجله با استقبال از موضوع نامه، از من دعوت کرد مقاله ای در این زمینه برای چاپ در ماه ژوئن 2018 آن مجله ارائه دهم.

وی مطرح کرد: از این رو مقاله ای تحت عنوان پلی میان مدل خطی و هورمسیز حفاظت در برابر اشعه: پیشنهاد یک نظریه نوین نظام حفاظت در برابر اشعه دنیای؛ ا ستاندارد برای ایمنی مردم، پرتوکاران و محیط زیست در قرن بیست و یکم به مجله ارائه کردم.

استاد دانشگاه صنعتی امیرکبیر گفت: این مقاله در نشریه ماه ژوئن 2018 آن مجله بنام دانشگاه صنعتی امیرکبیر انتشار یافت.

سهرابی گفت: در این مقاله به استناد دیگر مقاله های خود در این زمینه که در مجله های معتبر بین المللی منتشر شده بود، یک مدل نظام حفاظت در برابر اشعه دنیای را ابداع و آن را به عنوان پلی میان مدل خطی و مدل هورمسیز معرفی کردم و در آن خواستار تغییر فلسفه کنونی به فلسفه نوین نظام حفاظت در برابر اشعه دنیای شدم.

به گفته وی با اعمال این نظریه و به کارگیری ضرائب ناپیوستگی پرتوگیری شغلی پرتوکاران، به عنوان یک حدس اولیه حتی حد دوز شغلی فعلی 20 میلی سیورت در سال یک پرتوکار می تواند به عنوان مثال به 100 میلی سیورت در سال افزایش یابد.

این محقق اظهار داشت: در نتیجه با اجرای این نظریه نوین، هزینه احداث و بهره برداری تاسیسات پرتوپزشکی، تاسیسات صنعتی، نیروگاه های هسته ای و غیره تا حتی 5 برابر هزینه کنونی کاهش می یابد.

این محقق گفت: نظریه نظام حفاظت در برابر اشعه دنیای تنها راه استاندارد برای ایمنی مردم، پرتوکاران و محیط زیست در برابر اشعه در قرن بیست و یکم در سطح دنیا قرار گیرد.

پریها: مجله گردشگری، خبری، موفقیت، آشپزی و سرگرمی میباشد.

منبع: خبرگزاری مهر
انتشار: 14 شهریور 1400 بروزرسانی: 14 شهریور 1400 گردآورنده: sloblag.com شناسه مطلب: 10019

به "انتشار مقاله محقق ایرانی در مجله انجمن هسته ای آمریکا" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "انتشار مقاله محقق ایرانی در مجله انجمن هسته ای آمریکا"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید